به گزارش شهرآرانیوز، امروز ۴ شهریورماه ۱۴۰۴ و مصادف با سی و پنجمین سالگرد درگذشت «امید» شعر ایران، مهدی اخوان ثالث است. شاعر، نویسنده و موسیقیپژوه معاصر مشهدی که بر زمینه شعر کلاسیک و شعر نو، آثار فاخری از او به جا مانده است. مجموعههایی از جمله «ارغنون»، «زمستان»، «آخر شاهنامه»، «از این اوستا»، «شکار»، «پاییز در زندان»، «عاشقانهها و کبود»، «بهترین امید»، «تو راای کهن بوم و بر دوست دارم»، «در حیاط کوچک پاییز در زندان» و ... فقط بخشی از آثار به جا مانده از این شاعر توانمند معاصر است.
اخوان، شاعری بود که اشعار اجتماعی میسرود و از سوی دیگر، شعر او دارای لحن حماسی آمیخته با صلابت و سنگینی شعر خراسانی است. او شعر کلاسیک را به خوبی میشناخت و اشعار مهمی در این قالب سرود و پس از آن، به شعر نیمایی روی آورد. او در اشعار خود، تخلص «م. امید» را برگزید و از همین رو به «امید» شعر معاصر ایران شهرت یافت.
اما امروز و در سی و پنجمین سالگرد درگذشت این شاعر توانمند، جمعی از اهالی فرهنگ و ادب به میزبانی حوزه هنری انقلاب اسلامی خراسان رضوی، در کنار مزار او، گرد هم آمدند و در محفل ادبی «امید شعر» از اخوان ثالث و شعر او و تاثیر او بر ادبیات سخن گفتند.
مجید عسکری، رئیس حوزه هنری انقلاب اسلامی خراسان رضوی در حاشیه این مراسم به شهرآرانیوز گفت: هدف از برگزاری این برنامه، زنده نگه داشتن یاد و نام و آثار اخوان ثالث است که اشعار بسیاری درباره وطن و حفظ کیان ملی سروده است و در روزهایی که نیاز بیشتری به وحدت ملی داریم، این اشعار موجب تقویت همبستگی ملی میشود.
وی افزود: در حوزه هنری انقلاب اسلامی خراسان رضوی، کتابی از مجموعه مقالات درباره آثار اخوان ثالث منتشر شده و در دبیرخانه هنر حماسی هم اخوان ثالث از جمله شاعرانی است که آثار او مورد توجه قرار گرفته است.
امیر الهامی، پژوهشگر و استاد ادبیات فارسی نیز در خصوص اخوان و شعر اخوان گفت: اخوان ثالث، همسنگ آنچه سروده، کتابهایی دارد که در آن از ایدئولوژی و تئوری و نظریه شعر معاصر دفاع میکند. شعر اخوان به گونهای سروده است که اگر تاریخ سرودن آن به همراه شعر قید نشود، مشخص است که این شعر را برای چه زمانهای سروده است. او فرزند خصال خویشتن بود.
وی افزود: اخوان زبانی منحصر به خود را در شعر انتخاب کرده و سبک خاص خود را در شعر دارد. زبان او به آموزههای کهن، زبان امروز و چشم انداز فردا توجه دارد و از امکانات زبانی خود به خوبی استفاده کرده است.
محمد نیک، شاعر پیشکسوت نیز با اشاره به حضور اخوان ثالث در تهران و تاثیر حضور او بر محافل ادبی شعر معاصر گفت: اخوان در قالبهای مختلف شعر کلاسیک سروده است و با ورود به تهران، به شعر نیمایی روی آورد. او توانست شاهنامه و فردوسی و شعر اصیل خراسانی را در زبان شعر نیمایی دخیل کند.
وی، سخن خود درباره اخوان ثالث را با این رباعی خود به پایان برد:
استاد که فخر ادب ایران است
چندی است که از دیده ما پنهان است
او رفت ز دیده و ز دلها نرود
مرد هنری، زنده جاویدان است